آغاز سال تحصیلی در حالی شروع می شود که به درخواستهای معلمان و استادان گرامی به خواسته ها و مطالبات صنفی به حق و قانونی سال گذشته، پاسخ مثبتی داده نشده است. طبقه ای که بیشترین مسؤلیت را در رابطه با امر آموزش و پرورش و تربیت انسان به عهده دارد، ولی به لحاظ تأمین نیازهای مادی و رفاهی خود مورد بی توجهی قرار گرفته است. مسؤلین نظام در پاسخ به خواست های معلمان و استادان، جز حرف و حدیث های زیبا، اقدام چندانی انجام نداده اند. ولی متأسفانه همین مسؤلین وسیله ای بوده و هستند برای رانت خواری عده قلیلی که توانسته اند با استفاده از قوم و خویش بازی در پست های کلیدی و اقتصادی کشور میلیاردها میلیارد برسرمایه های بادآورده خود بیفزایند و...

بگذریم! صرف نظر از مسائل و مشکلات مادی طبقه معلمان و استادان، وضعیت آموزشی و مخارج تحصیلی بخش عظیمی از خانواده های کم درآمد، حالت بغرنجی را به خود گرفته است. حالتی که یادآور حکومت ساسانیان و شیوه اختلاف طبقاتی در امر آموزش است. از یک سو بهترین و بیشترین امکانات آموزشی و تربیتی و تفریحی و فضاهای مناسب تحصیلی برای عده ای آماده است و از سوی دیگر اغلب مدارس دولتی که به لطايف الحيل مختلف، از خانواده ها (برخلاف اصل ۳۰ قانون اساسی) وجه ثبت نام دریافت کرده و به علت ناتوانی در رقابت با مدارس خاص، نتایج غیر مطلوبی را به بار آورده اند. جالب توجه اینکه دولتی که باید طبق قانون اساسی وسایل آموزش و پرورش را رایگان برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالیه را تا سرحد خود کفائی کشور رایگان گسترش دهد، آنچنان به مسأله آموزش رایگان بی توجه شده است که مدیران مدارس دولتی از هر کس و به هر مقدار که تیغشان ببرد وجه ثبت نام دریافت می نمایند. به طوری که حتی بعضی از مدیران به خانواده های بی بضاعت و بسیار کم درآمد نیز رحم نکرده و وسایل ناراحتی و رنجش از نظام را برایشان به وجود آورده اند.

بگذریم از اینکه چه استعدادهای بی نظیری به خاطر این اختلاف طبقات آموزشی از بین می رود و بگذریم از اینکه در این نظام آموزشی طبقاتی به واسطه فقر مالی، حیثیت چه انسانهایی لگد کوب می شود.

جالب است بدانیم که بعضی از همین مدارس دولتی از ثبت نام دانش آموزان حتی فرهنگیان به  بهانه های واهی خودداری می کنند.

ما می گوییم رایگان بودن پیشکش دولتمردان به ویژه وزارت آموزش و پرورش...

چرا برای ثبت نام در یک مدرسه دولتی اولیاء دانش آموزان مجبور می شوند بارها و بارها مراجعه کنند و از اداره آموزش و پرورش توصیه و سفارش ثبت نام بگیرند و حتی چک ناقابل نیز تقدیم دارند ولی مدرسه مورد نظر به دلایل غیر قانونی از پذیرش و ثبت نام دانش آموز عذرخواهی کند؟ ولی از آنجایی که بی قانونی هر روز در این مملکت رو به گسترش است و فریادرسی نیست در این مورد نیز خانواده های متوسط و کم درآمد مستثنی نیستند اکنون باید پرسید در اول مهرماه «زنگها برای چه کسانی به صدا در می آید » در ظاهر برای همه.

ولی برای عده ای شادی آفرین و برای عده ای که مخارج سنگین تحصیل فرزندانشان را باید متحمل شوند اندوه آفرین آیا مسؤلین ثروتمند و فرزندانشان که در بهترین مدارس غیر انتفاعی و با هزینه های سنگین (که پرداختش برای آنها مثل آب خوردن است) به تحصیل مشغولند می توانند نگرانی خانواده هایی که برای ثبت نام و تهیه وسایل و لوازم آموزشی فرزندانشان با مشکلات مالی فراوانی دست به گریبانند درک کنند؟

هـــرگـــز و هــــرگــــز...

حـسـیـن خـسـروی کلتپه بوکان

روزنامه نگار مستقل، پژوهشگر فرهنگی و اجتماعی