کیوان گدرونی  

کارشناس ارشد تربیت بدنی 

این پژوهش اخیرا در ژورنال آمریکایی «فرضیه و تحقیق اکتشافی در پزشکی» "Exploratory Research and Hypothesis in Medicine " چاپ شده و در واقع جزو اولین مقالات مروری در قالب فرضیه علمی در دنیاست که در زمینه تاثیر فعالیت های ورزشی منظم بر گیرنده سلولی کووید-19 یعنی (ACE2) چاپ شده است. فرضیه دوم این مقاله در واقع «اولین فرضیه علمی مطرح شده در دنیاست» که به نقش فعالیت های ورزشی منظم در تنظیم کاهشی و کاهش بیان پروتئاز سطح سلولی (TMPRSS2) می باشد. در واقع این مقاله برای نخستین بار مسیری جدید برای تحقیقات آتی در زمینه بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی بر این گیرنده و نیز این پروتئاز سلولی باز می کند و در واقع اشاره می کند که فعالیت های ورزشی منظم خواهد توانست عوارض جانبی بیماری های با سطح عفونت بالا همچون کووید-19 را از طریق افزایش بیان ACE2 و کاهش بیان TMPRSS2 به حداقل برساند. 

در این مقاله تاثیر فعالیت ورزشی بر سیستم ایمنی به طور مختصر بحث شده و بر مبنای مطالعه گذشته اشاره به رد فرضیه قبلی مبنی بر تاثیر منفی فعالیت های ورزشی شدید و بسیار شدید بر سیستم ایمنی بدن دارد. به طوریکه اشاره می کند هر چند مطالعات علمی گذشته تاکید دارند که فعالیت های ورزشی شدید و بسیار شدید سیستم ایمنی بدن را سرکوب و ورزشکار را مستعد بیماری بویژه بیماری های ویروسی می کند اما هم اکنون این فرضیه قدیمی منسوخ شده است و با اینکه شدت فعالیت ورزشی سبک تا متوسط مناسبت ترین شدت برای تمرینات ورزشی است اما فعالیت ورزشی شدید هم تاثیر منفی بر سیستم ایمنی بدن انسان ندارند. بخش دیگر این مقاله به اثرات فعالیت ورزشی منظم بر ساختارهای سلولی درگیر در بیماری کرونا پرداخته است. گیرنده اصلی شاخک های ویروس کرونا آنزیمی است به نام آنزیم مبدل آنژیوتنسین ۲ (ACE2)، هنگام ورود ویروس کووید-۱۹ به بدن ویروس به ACE2 متصل و از طریق آن به سطح سلول و سپس داخل سلول های بدن نفوذ پیدا میکند و با کمک یک پروتئاز سطح سلولی به نام TMPRSS2 ویروس شکافته شده و محتویات آن که حاوی ماده ژنتیکی ویروس می باشد به داخل سلول های بدن وارد می شود و پس آن ماده ژنتیکی ویروس در داخل سلول های آلوده شده طی یکی سری کنش ها کنترل سلول را به دست خواهد گرفت. گیرنده ACE2 نقش های بسیار موثری در تنظیم عملکردهای طبیعی بدن همچون: تنظیم فشار خون، رگ گشایی، آنتی اکسیدان، ضدالتهاب بازی می کند که با اتصال کووید-۱۹ به آن توانایی این آنزیم تضعیف شده و عملکردهای ذاتی سلول های بدن مختل خواهد شد. در نتیجه هر عاملی که بتواند سبب افزایش بیان این آنزیم گردد سبب کاهش اختلال در عملکردهای سلولی خواهد شد و از عوارض بیماری خواهد کاست. و از سوی دیگر هر عاملی که بتواند کاهش بیان پروتئاز سطح سلولی TMPRSS2 گردد در نتیجه ورود محتویات ویروس به داخل سلول های بدن کاهش پیدا خواهد کرد و عوارض بیماری به حداقل خواهد رسید. این مقاله با استفاده از ادبیات تحقیق و با توجه به نقش فعالیت های ورزشی منظم در تنظیم افزایشی ACE2 و تنظیم کاهشی TMPRSS2 به تاثیر مثبت فعالیت های ورزشی منظم بر کاهش عوارض ناشی از سایر بیماری ها اشاره دارد. در نتیجه محقق برای نخستین این فرضیه را در سطح سلولی مولکولی مطرح می کند که فعالیت های ورزشی منظم سبب افزایش سطوح آنزیم ACE2 و کاهش سطوح TMPRSS2 در افراد مبتلا به کووید-۱۹ میشود. در واقع این مقاله بر پیشینه ورزشی افراد به عنوان یک عامل مهم در کاهش عوارض ناشی از کووید-۱۹ پس از ابتلا به آن اشاره دارد.